کدام ساحل دریای خزر را برای سفر انتخاب کنیم؟ این سوالی است که ذهن بسیاری از گردشگران که به گیلان می‌آیند را مشغول می‌کند. از آستارا تا رودسر در گیلان سواحل بسیاری زیبایی قرار دارد که شاید به سختی بتوان یکی از این ساحل ها را انتخاب کرد.  اما معرفی آنها شاید به ما کمک کند هر بار که به نزدیکی یکی از آنها رفتیم با دید بهتری انتخاب کنیم. بی شک معرفی همه آنها یکجا امکان پذیر نیست. پس تصمیم گرفتیم به مرور که خودمان از این ساحل‌ها دیدن می‌کنیم آنها را معرفی کنیم. با ما همراه باشید چون این مطلب ادامه دارد.

در هنگام سفر، هر زمان از حوزه ساحلی و جلگه‌ای گیلان عبور می‌کنیم سواحل بسیاری زیبایی چشم‌هایمان را نوازش می‌کند. برخی از گذشته معروف بودند از جمله ساحل  گیسوم و زیباکنار در غرب گیلان، ساحل چمخاله در مرکز و سواحل رودسر در شرق گیلان.

نزدیکترین ساحل‌ به مجموعه بوم‌گردی لوتکا، ساحل چپرپرد زمان است. ساحل چپرپرد زمان یکی از سواحل بخش خشکبیجار انزلی است که آب آن وارد تالاب انزلی شده و از آنجا به دریای خزر می‌ریزد. روستای چپرپرد زمان روبروی روستای سرخشکی (محل استقرار بوم گردی لوتکا) قرار دارد. ساحل این روستا با بهرمندی از دو نعمت جنگل و دریا و نزدیکی این دو طبیعت به یکدیگر ، چشم انداز کم نظیری را خلق کرده است. ورودی روستا، پارک جنگلی چپرپرد را می‌بینیم که خانه‌ای سنتی منظره آن را دلنشین کرده است.

کمی آن طرف‌تر ساحل مروارید است که طرح سالم سازی آن (برای شنا) به تازگی باز شده است. ساحل زنان این طرح تمیز و رایگان است. اگر چه دارای کمد برای وسایل گردشگران نیست اما دوش و مکانی برای تعویض لباس دارد.

اگر حوصله داشته باشید و ۵ دقیقه بیشتر به سمت بندرکیاشهر حرکت کنید،‌ ساحل باغ محله (باغ سبز) را می بینید. به این ساحل زیبا رودی از شاخه‌های سپیدرود می‌ریزد که منظره بسیار زیبایی در کناره ساحل ایجاد کرده است. این ساحل به ویژه در روزهای غیرتعطیل، دنج و زیبا و دوست داشتنی است. ساعت ها می توانید کنار ساحل به خواندن کتاب مشغول باشید بی آنکه متوجه گذران وقت شوید. همین ساحل در شب ها و روزهای غیرتعطیل بسیار سرزنده است. خانواده ها را می بینید که در کنار ساحل مشغول غذاخوردن هستند.

روستای دستک در کنار دریای خزر و در شمال شهرستان آستانه اشرفیه و لاهیجان و شرق بندر کیاشهر و در غرب شهرستان لنگرود قرار دارد.

درباره وجه تسمیه اسم دستک  روایت است که روستا پل چوبی داشت که بر نرده‌های چوبی آن دستگیره‌هایی نیز قرار داشت. عابران برای عبور از آن پل می گفتند دستک را بگیریم و به آن طرف (روستای فعلی) برویم و به مرور زمان کلمه دستک برای روستای فعلی بکار برده شد و به روستای دستک معروف شد.

دستک در میانه راه کیاشهر به رودسر در جاده معروف به کناره قرار دارد. تا قبل از دستک روستاها پیدا هستند و در پشت آن دریاست. پس چشممان دریا را نمی‌بیند.  اما ساحل دستک درست در پیچ جاده در جایی قراره گرفته که دریا رویت می‌شود. از اینجا به بعد جاده از کنار دریا می‌گذرد و مناظر سبز جنگلی با آبی دریا به هم می‌پیوندند.

دستک جایی برای شنا نیست برای تماشاست. کمی بنشینید بر روی سنگ‌های کنار ساحل و به موج‌هایی که به سنگ‌ها می‌خورد خیره شوید. این لحظه‌ها را از دست ندهید.