– پناهگاه حیات وحش سلکه
پناهگاه حیات وحش سلکه محدوده ای به مساحت ۳۶۰ هکتار است که در قسمت جنوبی تالاب انزلی و در محدوده شهرستان صومعه سرا قرار دارد. این منطقه از شمال به تالاب انزلی ، از شرق به رودخانه صوفیانده، از جنوب به مزارع کشاورزی روستاهای هندخانه و صوفیانده و از غرب به رودخانه هندخاله ختم می گردد.
سلکه یکی از مناطق تالابی با ارزش شمال کشور است که سالانه پذیرای تعداد زیادی از پرندگان مهاجر می شود و از محدود تالاب هایی است که عروس غاز و قو و حتی غاز پاکوتاه را میزبانی می کند.
– منطقه حفاظت شده سیاه کشیم
در جنوب غربی تالاب انزلی در محدوده شهرستان صومعه سرا، منطقه ی حفاظت شده ای به نام سیاه کشیم قرار دارد که حدود ۴۱۱۴ هکتار، وسعت دارد و جنوبی ترین بخش تالاب انزلی را تشکیل می دهد.
منطقه حفاظت شده سیاه کشیم از شمال به خشکی ماه روزه از مشرق به تالاب انزلی و رودخانه سیاه درویشان ، ازجنوب به محدوده روستاهای لاکسار، نرگستان، چو مثقال گاوکده، کلسر، اسپند و مزارع شمال چکوور و از غرب به مزارع ضیابر، مازران محله، بهمبر و مزارع جنوبی و شیکا محدود می شود.
گونه‌های گیاهی شامل لویی، نی، جگن، بارهنگ آبی، اسپرغان، آقطی، تراپا، لاله تالابی، نیلوفر آبی، سراتوفیلوم، گونه‌های کنار آبزی همچون نی، تاج‌ریزی، سرخاب کولی و گونه‌های خشکی مثل توسکا، گیاهانی هستند که در سیاه کشیم یافت می شوند.
پرندگانی همچون قو، غاز، اردک بلوطی، اردک تاجدار، خوتکا، کله سبز، انواع حواصیل، فیلوش، انواع شکاریان شامل عقاب تالابی، لیل، دلیچه، سنقر تالابی، پرستوهای دریایی، کاکایی و … نیز به عنوان جانداران شاخص این منطقه به شمار می آیند. این منطقه موقعیت مناسبی را برای زادآوری پرستوهای دریایی دارد و بزرگ‌ترین منطقه جوجه‌آوری حواصیل خاکستری در جنوب دریای خزر در آن واقع است. حواصیل خاکستری بزرگ ترین حواصیل در استان گیلان می باشد و در منطقه حفاظت شده سیاه کشیم بیش از ۴۳ جفت از آن زندگی می کنند.
– پناهگاه حیات وحش سرخانکل
در محدود تالاب بین المللی انزلی و در غرب سلکه ، منطقه ای به نام سرخانکل وجود دارد که از پناهگاه های حیات وحش کشور محسوب می شود و از طرف شمال به کانال ماهروزه و از طرف جنوب به روستاهای هندخاله، سیاه درویشان و از طرف شرق به رودخانه هندخاله و از طرف غرب به رودخانه تازه بکنده منتهی می گردد. سرخانکل در مسیر رسیدن به منطقه نیلوفرهای آبی قرار دارد و باید از آن گذر کرد.
گونه ی غالب گیاهی این منطقه نی و لوئی است و آزولا، سه کوله خیز، لاله تالابی و نیزار به وفور در آن یافت می شود.
پرندگان مهاجر همچون قو، غاز، چنگر و انواع مرغابی ها، طاووسک، یلوه و کاکایی، در زمستان مهمان سرخانکل می شوند و زندگیشان را در آنجا می گذرانند. در این منطقه ماهیان بومی همچون سوف، هشترخان، کپور، سیم، شوک (اردک ماهی) و ماهیان مهاجر از قبیل ماهی سفید، سفید کولی وسیاهکولی نیز زندگی می کنند.
